Bobath Klinik Gerekçelendirme Çerçevesi (BKGÇ) içerisindeki önerilen güncel gelişimsel Bobath uygulaması sistemler bilimi merceği kullanılarak kavramsallaştırılabilir ve bunu çocukluk çağı engelliliği ile ilişkilendirilen değişkenlerin birbirine bağlılığı ve etkileşimine bütüncül bir bakış açısıyla sağlar. BKGÇ, İşlevsellik, Yetiyitimi ve Sağlığın Uluslararası Sınıflandırması (ICF)’nın alt boyutları arasındaki ilişkiyi ve bu alt boyutların birbirini nasıl etkilediğini anlamak için uygulanabilen derinlemesine bir klinik gerekçelendirme çerçevesi olarak tanımlanmaktadır. BKGÇ, bir tedavi planı ile sonuçlanan klinik gerekçelendirme ve transdisipliner gözlemsel bir sistemdir. Bu sistem ise, serebral palsi (SP) gibi bozuklukların karmaşıklığını anlamak için bütüncül bir anlayış sunar ve nörolojik bozukluğu olan bireylerin yaşam boyu tedavisi ve rehabilitasyonu için temel oluşturur. BKGÇ tarafından kullanılan klinik gerekçelendirme, başta aile birimi olmak üzere bireyin ve sosyal çevresinin önemli bağlamsal faktörlerine dayanmaktadır. Tipik ve atipik gelişim, patofizyoloji (sensorimotor, bilişsel, davranışsal) ve sinirbilim arasındaki karşılıklı ilişkilerin ve bu vücut yapı ve fonksiyonlarının aktivite ve katılım üzerindeki etkisinin anlaşılmasına dayanır. BKGÇ'nin ayrılmaz bir parçası olan sistemler bilimi modeli, SP'nin karmaşıklığını anlamak ve buna yanıt vermek için yararlı bir yoldur; kapsayıcı hedef, herhangi bir bağlamda herhangi bir bireyin yaşadığı deneyimi optimize etmektir.