Background: Besides good glycemic control, also control of lipid levels can effectively prevent or delay late type 2 diabetes (T2D) complications. As apolipoprotein E (APOE) and paraoxonase 1 (PON1) were shown to suppress atherosclerosis, we investigated the associations of common functional PON1 and APOE polymorphisms with plasma lipid levels and the risk for late complications in T2D patients.
Methods: Our retrospective genetic association study included 181 T2D patients genotyped for PON1 rs622, PON1 rs854560, APOE rs429358 and APOE rs7412.
Metode: Na{a retrospektivna studija genetičke asocijacije uključila je 181 pacijenta sa T2D genotipiziranim za PON1 rs622, PON1 rs854560, APOE rs429358 i APOE rs7412.
Rezultati: Nosioci alela PON1 rs622 G imali su značajno niži LDL-C (p=0,024) i niži odnos LDL/HDL (p=0,031) pod recesivnim modelom. Takođe u podgrupi pacijenata lečenih statinima, nosioci alela PON1 rs622 G imali su značajno niži LDL-C (p=0,019), niži odnos ukupnog holesterola/LDL (0,043) i niži odnos LDL/HDL (0,009) u poređenju sa onima koji nisu nosioci. Nakon prilagođavanja kliničkih karakteristika, ostala je značajna samo povezanost PON1 rs622 sa makrovaskularnim komplikacijama (p=0,002) i IM (p= 0,041). Genotipovi PON1 rs854560 i APOE nisu bili povezani sa kasnim komplikacijama T2D.
Zaključak: Iako nasi podaci pokazuju neke povezanosti izmđu polimorfizma PON1 i nivoa lipida kod pacijenata sa T2D, kao i sa kasnim komplikacijama T2D, čini se da ove veze nisu klinički relevantne kod pacijenata sa T2D.
Keywords: APOE; PON1; genetic polymorphisms; hyperlipidemia; statins treatment; type 2 diabetes.
2023 Jasna Klen, Katja Goričar, Vita Dolžan, published by CEON/CEES.