Background: The aim of the study is to analyze the epidemiological situation regarding the occurrence of occupational diseases in Poland in 2020 and to define possible directions for recommendations regarding preventive actions.
Material and methods: The cases of occupational diseases identified in accordance with the Polish judicial system and reported to the Central Register of Occupational Diseases in 2020 were analyzed. The analysis took into account disease entities, causal factors, gender, age of patients, exposure period, NACE section and territorial differentiation. Data are presented in absolute numbers and incidence rates per 100 000 employed and 100 000 employed persons.
Results: In 2020, 1850 cases of occupational diseases were diagnosed in Poland (11.5 cases per 100 000 employees). The disease entities with the highest incidence were infectious or parasitic diseases, pneumoconiosis, chronic diseases of the voice organ, diseases of the peripheral nervous system, diseases of the locomotor system and hearing loss. Over 90% of the statements concerned people >45 years of age. Most of the identified occupational diseases arose after at least 10 years of work in exposure to a harmful factor, and 73.9% of cases concerned people with over 20 years of work experience in exposure.
Conclusions: The epidemiological situation in the field of occupational diseases in our country indicates a disturbing phenomenon, which is the persistence of a high level of pneumoconiosis of hard coal miners. The reflection of the effects of the pandemic in the COVID-19 incidence statistics as an occupational disease in 2020 is small. It is expected that the number of these cases will increase sharply in the coming years. Med Pr. 2022;73(5):427-33.
Wstęp: Celem pracy jest analiza sytuacji epidemiologicznej w zakresie występowania chorób zawodowych w Polsce w 2020 r. i wskazanie możliwych kierunków rekomendacji dotyczących działań prewencyjnych.
Materiał i metody: Przeanalizowano przypadki chorób zawodowych stwierdzonych zgodnie z obowiązującym w Polsce systemem orzeczniczym i zgłaszanych do Centralnego Rejestru Chorób Zawodowych w 2020 r. W analizie uwzględniono jednostki chorobowe, czynniki przyczynowe, płeć, wiek chorych, okres narażenia, sekcję Polskiej Klasyfikacji Działalności i zróżnicowanie terytorialne. Dane przedstawiono w liczbach bezwzględnych oraz współczynnikach zapadalności na 100 000 pracujących i 100 000 zatrudnionych.
Wyniki: W 2020 r. stwierdzono w Polsce 1850 przypadków chorób zawodowych (11,5 przypadków na 100 000 pracujących). Jednostkami chorobowymi o najwyższej zapadalności były choroby zakaźne lub pasożytnicze, pylice płuc, przewlekłe choroby narządu głosu, choroby obwodowego układu nerwowego, choroby układu ruchu i ubytek słuchu. Ponad 90% stwierdzeń dotyczyło osób >45 r.ż. Większość stwierdzonych chorób zawodowych wystąpiła po min. 10-letnim okresie pracy w narażeniu na czynnik szkodliwy, a 73,9% przypadków dotyczyło osób z ponad 20-letnim stażem pracy w narażeniu.
Wnioski: Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zawodowych w Polsce wskazuje na niepokojące zjawisko, jakim jest utrzymywanie się wysokiego poziomu zapadalności na pylicę płuc u górników węgla kamiennego. Odzwierciedlenie skutków pandemii w statystykach zachorowalności na COVID-19 jako choroby zawodowej w 2020 r. jest niewielkie. Należy się jednak spodziewać, że w kolejnych latach liczba tych przypadków gwałtownie wzrośnie. Med. Pr. 2022;73(5):427–433.
Keywords: COVID-19; Poland; causative factors; epidemiological situation; incidence; occupational diseases.
This work is available in Open Access model and licensed under a CC BY-NC 3.0 PL license.