Objective: The objective of this study was to determine the predictors of bone health in older adults.
Methods: A total of 313 subjects older than 65 years (mean age 74.2±6.4 years, 70.6% female) were included in the study. Demographic characteristics of participants such as gait speed, handgrip strength, level of physical activity (using Rapid Assessment of Physical Activity-RAPA scale), vitamin D levels, T scores of femur neck (FN) and lumbar spine (LS) were recorded.
Results: Based on FN, 40.7% of participants had normal T scores whereas 46.2% and 13.1% of them were osteopenic and osteoporotic, respectively. FN was correlated with age (r:-0.184, p<0.001), BMI (r:0.269, p<0.001), and handgrip strength (r:0.149, p:0.009) in addition to the aerobic subscale of RAPA (RAPA-aerobic) (r:-0.133, p:0.02). Similarly, the LS was correlated with female gender (r:-0.207, p<0.001), age (r:0.136, p:0.016), body mass index (BMI) (r:0.246, p<0.001) and handgrip strength (r:0.217, p<0.001). The predictors of bone health were decided upon using multiple logistic regression analysis. The deterministic model consisted of age, gender, BMI, height, weight, handgrip strength, gait speed, RAPA-aerobic and vitamin D. For LS dependent variable, the overall model was significant (F:10.149, p<0.001). However, only two variables were significant predictors in the model ie. weight (β:0.389, p<0.001) and handgrip strength (β=0.186, p<0.001). Similarly for independent variable of FN, the overall model was significant (F:6.525, p<0.001) and only two variables were significant predictors: weight (β:0.371, p<0.001) and RAPA-Aerobic (β:0.148, p:0.009).
Conclusion: Lower levels of body weight, participation in aerobic activity and handgrip strength might be risk factors for deterioration of bone health in older adults.
Amaç: Bu çalışmada amaç, yaşlı bireylerde kemik sağlığını belirleyen faktörleri saptamaktır. Metod: 65 yaş ve üzeri 313 birey (ort. yaş 74.2±6.4 yıl, %70.6 kadın) çalışmaya dahil edildi. Demografik veriler, yürüyüş hızı, kavrama kuvveti, fiziksel aktivite düzeyi (Fiziksel Etkinliğin Hızlı Değerlendirilmesi- FEHD kullanılarak) ve vitamin D seviyeleri, femur boyun (FN) ve lumbal omurgaya (LS) ait T skorları kaydedildi.
Bulgular: FN’e göre katılımcıların %40,7’si normal T skoru düzeylerine sahipken; %46,2’si osteopenik ve %13,1’i osteoporotikti. FN, yaş (r:-0.184, p<0.001), VKİ (r:0.269, p<0.001) ve kavrama kuvvetine (r:0.149, p:0.009) ek olarak FEHD’nin aerobik alt skalası (FEHD-aerobik) (r:-0.133, p:0.02) ile ilişkiliydi. Benzer şekilde LS, kadın cinsiyet (r:-0.207, p<0.001), yaş (r:0.136, p:0.016), vücut kitle indeksi (VKİ) (r:0.246, p<0.001) ve kavrama kuvveti (r:0.217, p<0.001) ile ilişkiliydi. Kemik sağlığının belirleyicileri çoklu lojistik regresyon analizi kullanılarak kararlaştırıldı. Belirleyici model içerisinde yaş, cinsiyet, VKİ, boy, kilo, kavrama kuvveti, yürüyüş hızı, FEHD-aerobik ve vitamin D yer aldı. LS bağımsız değişkeni için, model anlamlıydı (F:10.149, p<0.001); ancak, modelde yer alan değişkenlerden yalnızca kilo (β:0.389, p<0.001) ve kavrama kuvveti (β:0.186, p<0.001) anlamlı belirleyiciydi. Benzer şekilde FN bağımsız değişkeni için, model anlamlıydı (F:6.525, p<0.001) ve yalnızca iki değişken anlamlı belirleyiciydi: kilo (β:0.371, p<0.001) ve FEHD-aerobik (β:0.148, p:0.009).
Sonuç: Düşük vücut ağırlığı, aerobik aktivite katılım düzeyi ve kavrama kuvveti gibi faktörler yaşlı bireylerde kemik sağlığının bozulması açısından risk faktörü olabilir.
Keywords: Osteoporosis; elderly; physical activity.
Copyright Istanbul Medeniyet University Faculty of Medicine.