Stapler versus polyamide sutures for skin closure for sternal wounds in coronary artery bypass graft surgery - our experience

Kardiochir Torakochirurgia Pol. 2020 Jun;17(2):83-86. doi: 10.5114/kitp.2020.97264. Epub 2020 Jul 20.

Abstract

Introduction: Patients undergoing coronary artery bypass graft surgery constitute a large population of patients with anatomically similar incisions created under similar circumstances.

Aim: Our study aimed at analysing and comparing rates of surgical site infections (SSIs) at the sternotomy sites based on the material used for skin closure of the sternal wound with special emphasis on presence of risk factors such as diabetes (glycated haemoglobin (HbA1c) > 9) and obesity (body mass index (BMI) > 30 kg/m2) in the 2 respective groups.

Material and methods: This is a retrospective observational study. A total of 864 patients were included in the study. The patients were grouped into 2 groups depending on the sternal wound closure strategy used. One group consisted of patients in whom polyamide sutures were used for skin closure, while the other group comprised patients in whom skin staples were used for skin closure. Incidence of sternal wound SSIs in both groups was noted. Co-morbid conditions such as diabetes mellitus (with HbA1c > 9) and obesity (BMI > 30 kg/m2) were noted and analysed as contributory factors for SSIs.

Results: Group A comprised 432 patients out of whom 42 (9.72%) had sternal wound SSIs. Group B comprised the other 432 patients of whom only 20 (4.62%) developed sternal wound SSIs. Co-morbid conditions were analysed in each group. Group A showed SSI in 22/64 (34.3%) diabetic patients, 6/28 (21.8%) obese patients and 16/22 (72.72%) with diabetes and obesity. Group B showed SSIs in 6/56 (10.715) diabetics, 4/26 (6.01%) obese and 4/24 (16.67%) with diabetes and obesity.

Conclusions: By pairing staples and sutures, we observed a significantly lower incidence of total wound complications with suture than with staple closure.

Wprowadzenie: Pacjenci poddawani pomostowaniu aortalno-wieńcowemu stanowią dużą grupę chorych z podobnym anatomicznie nacięciem operacyjnym wykonanym w zbliżonych okolicznościach.

Cel pracy: Analiza i porównanie częstości występowania zakażeń miejsca operowanego (SSI) po sternotomii w zależności od materiału zastosowanego do zamknięcia skóry w ranie mostka, ze szczególnym uwzględnieniem obecności czynników ryzyka, takich jak cukrzyca (hemoglobina glikowana (HBA1c) > 9) i otyłość (wskaźnik masy ciała (BMI) > 30 kg/m2) w każdej z analizowanych grup.

Materiał i metody: Badanie miało charakter retrospektywny, obserwacyjny. Do analizy włączono ogółem 864 pacjentów. Uczestników podzielono na 2 grupy w zależności od zastosowanej strategii zamykania rany mostka. Jedną grupę stanowili pacjenci, u których do zamknięcia skóry użyto szwów poliamidowych. Do drugiej grupy zaliczono pacjentów, u których zamknięcie skóry wykonano za pomocą zszywek. Określono częstość występowania zakażeń rany mostka w obu grupach. U wszystkich pacjentów zdiagnozowano choroby współistniejące – cukrzycę (z HbA1c > 9) i otyłość (BMI > 30 kg/m2) – i przeanalizowano je jako czynniki wpływające na SSI.

Wyniki: Grupa A liczyła 432 chorych, z czego u 42 (9,72%) osób stwierdzono SSI w obrębie rany mostka. Grupa B obejmowała pozostałe 432 osoby, wśród których SSI rany mostka stwierdzono u zaledwie 20 pacjentów (4,62%). W każdej z grup przeprowadzono analizę schorzeń współistniejących. W grupie A potwierdzono SSI u 22/64 (34,3%) pacjentów z cukrzycą, 6/28 (21,8%) pacjentów z otyłością i 16/22 (72,72%) pacjentów z cukrzycą i otyłością. W grupie B rozpoznano SSI u 6/56 (10,71%) pacjentów z cukrzycą, 4/26 (6,01%) pacjentów z otyłością i 4/24 (16,67%) pacjentów z cukrzycą i otyłością.

Wnioski: Porównanie zszywek i szwów chirurgicznych wykazało, że łączna częstość występowania powikłań w obrębie rany była niższa u pacjentów, u których zastosowano szwy, niż u chorych, u których ranę zamknięto zszywkami.

Keywords: coronary artery bypass surgery; polyamide; staplers; surgical site infection.