Background: The new training allowance policy has been put in the Social Insurance Institution to bring back to employment workers with health problems unfit for their previous occupation. These people, following specific vocational training, may acquire new skills and competencies to stay on the labor market. The aim of this study was to assess the role of the Social Insurance Institution in the activation of persons with health problems, which was carried out by issuing opinions about the appropriateness of vocational retraining.
Material and methods: The analysis included 460 cases in which decisions on the appropriateness of vocational retraining, due to the inability to work in the current profession, were issued in 2009.
Results: It was found that 40.9% of the analyzed cases were not in accordance with the principles of adjudicating on the incapacity for work and applicable law. The majority of the study group (72.4%) were people with basic vocational education. No significant changes were found as regards gender, age and the place of residence between the retrained (N = 89) and not retrained subjects (N = 252). In the retrained group including 89 persons, 13 subjects started to collect pension again within 6 months; and 1 person collected pension while working. In addition, 51 (57.3%) retrained subjects were unemployed. After 12 months, the number of unemployed subjects decreased to 31.
Conclusions: The effectiveness of the training allowance as a tool for the activation of people with health problems, expressed as the number of retrained people who returned to the labor market, is low. More than 80% of the people fail to get retrained and some of them again submit pension applications. A large number of incorrect vocational retraining opinions, as well as the lack of cooperation between institutions conducting retraining (the Social Insurance Institution and labor offices) resulted in a limited effectiveness of the training allowance. In order to enhance the effectiveness of the training allowance, it is necessary to carry out organizational and legislative changes, with particular emphasis on expanding the knowledge of medical examiners representing the Social Insurance Institution and occupational health physicians, as well as to improve cooperation between all institutions involved in the occupational activation of people with health problems. Med Pr. 2020;71(3):309-23.
Wstęp: Wprowadzenie renty szkoleniowej do systemu ubezpieczeń społecznych miało na celu przywrócenie na rynek pracy osób, które z powodu choroby stały się niezdolne do wykonywania dotychczasowego zawodu. Osoby te – po specjalistycznym szkoleniu – mogą uzyskać nowe kwalifikacje pozwalające na aktywność zawodową na ogólnym rynku pracy. Celem badania była ocena roli Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) w aktywizacji zawodowej osób z problemami zdrowotnymi, realizowanej poprzez wydawanie orzeczeń o celowości przekwalifikowania zawodowego. Materiał i metody: Analizie poddano 460 akt spraw, w których w 2009 r. wydano orzeczenie o celowości przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie.
Materiał i metody: Analizie poddano 460 akt spraw, w których w 2009 r. wydano orzeczenie o celowości przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie.
Wyniki: Z wydanych orzeczeń 40,9% zostało wystawionych niezgodnie z zasadami orzekania o niezdolności do pracy i obowiązującymi przepisami prawa. Grupę badaną stanowiły osoby deklarujące w większości (72,4%) wykształcenie zasadnicze. Nie ujawniono istotnych różnic w zakresie płci, wieku i miejsca zamieszkania pomiędzy osobami, które przekwalifikowano (N = 89), a tymi, które takiego szkolenia nie odbyły (N = 252). Spośród 89 przekwalifikowanych w ciągu 6 miesięcy po zakończeniu szkolenia 13 osób ponownie pobierało rentę z tytułu niezdolności do pracy. Jedna osoba pobierała rentę i wykonywała pracę zarobkową. Aż 51 (57,3%) osób z grupy przekwalifikowanej było bezrobotnych. Po 12 miesiącach liczba osób bezrobotnych zmalała do 31.
Wnioski: Skuteczność renty szkoleniowej jako narzędzia aktywizacji zawodowej osób z problemami zdrowotnymi, wyrażana liczbą osób przekwalifikowanych, które wróciły na rynek pracy, jest niska. Ponad 80% osób nie zmienia wykonywanego zawodu, część z nich ponownie składa wniosek o świadczenie rentowe. Duża liczba nieprawidłowych orzeczeń oraz brak współpracy pomiędzy instytucjami realizującymi przekwalifikowanie zawodowe, czyli ZUS a urzędami pracy, jest powodem niewielkiej skuteczności renty szkoleniowej. W celu jej zwiększenia konieczne jest przeprowadzenie zmian organizacyjnych i legislacyjnych ze szczególnym uwzględnieniem poszerzenia wiedzy lekarzy orzekających w ZUS i lekarzy służby medycyny pracy, jak również poprawa współpracy pomiędzy wszystkimi instytucjami zaangażowanymi w aktywizację zawodową osób z problemami zdrowotnymi. Med. Pr. 2020;71(3):309–323.
Keywords: Social Insurance Institution; certification; occupational activation; occupational medicine; training allowance; vocational retraining.
This work is available in Open Access model and licensed under a CC BY-NC 3.0 PL license.