Introduction: Patients over 75 years of age, who, in addition, often have already exceeded the average life expectancy, in the Polish population on average 77.4 years, are the subject of discussion concerning the most appropriate choice of treatment.
Aim: To analyse the long-term results in elderly patients over 75 years of age with lung cancer who underwent curative pulmonary resection.
Material and methods: 166 patients aged from 75 to 85 (mean: 77.4 ±2.3) operated on for non-small cell lung cancer (NSCLC) were included in this study. There were 128 (77%) men and 38 (23%) women.
Results: Lobectomy, including bilobectomy, was performed in 122 (74%) patients, pneumonectomy in 8 (5%) patients, and wedge resections or segmentectomy in the remaining 36 patients. Squamous or adenocarcinoma was diagnosed in 46% and 42% of cases respectively. Clinical stage I A was diagnosed in 36 (22%) patients, I B in 51 (31%), IIA in 30 (18%), IIB in 19 (11%) and IIIA in 30 (18%) of our cases. The early 30-day postoperative mortality was 5% whilst postoperative morbidity occurred in 47% of cases. The five-year survival rate was 30%. In statistical analysis, the TNM classification (p = 0.0490), the number of postoperative complications (p = 0.0001) and obstructive atelectasis requiring repeat bronchofibroscopic aspirations (p = 0.0137) in the early postoperative period most negatively influenced the long-term survival in the whole study group.
Conclusions: Surgical resections for lung cancer in patients over 75 years of age are characterised by a relatively good long-term prognosis. Careful and strictly detailed preoperative selection, particularly of patients with pulmonary comorbidities and the earliest possible diagnosis of a lung tumour, can reduce the occurrence of these postoperative complications in elderly patients, which negatively influence long-term results.
Wstęp: Najwłaściwszy sposób leczenia raka płuca i możliwości radykalnego leczenia operacyjnego u najstarszych pacjentów, powyżej 75. roku życia, często w wieku przekraczającym średni czas przeżycia w populacji Polski (77,4 roku), stanowią podmiot dyskusji.
Cel: Ocena odległych wyników radykalnego leczenia operacyjnego u chorych powyżej 75. roku życia z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP).
Materiał i metody: Do badania włączono 166 chorych w wieku od 75 do 85 lat (średnia 77,4 ±2,3 roku), operowanych z powodu NDRP. Wśród nich było 128 (77%) mężczyzn i 38 (23%) kobiet.
Wyniki: U 122 (74%) chorych wykonano lobektomię lub bilobektomię, u 8 (5%) pneumonektomię, natomiast u pozostałych 36 (21%) chorych – resekcję klinową lub segmentektomię. Najczęściej u badanych rozpoznawano raka płaskonabłonkowego (47%) oraz gruczolakoraka (42%). Stopień kliniczny I A stwierdzono u 36 (22%) chorych, I B u 51 (31%), II A u 30 (18%), II B u 19 (11%), a III A u pozostałych 30 (18%) chorych. Wczesna, 30-dniowa śmiertelność pooperacyjna wyniosła 5%. Powikłania we wczesnym okresie pooperacyjnym wystąpiły u 47% badanych. Pięcioletnie przeżycie po operacji uzyskano u 30% badanych. W analizie statystycznej wykazano, że stopień zaawansowania nowotworu (p = 0,049), liczba powikłań pooperacyjnych (p = 0,0001) oraz pooperacyjna niedodma wymagająca powtarzalnych bronchofiberoskopii (p = 0,0137) miały najistotniejszy negatywny wpływ na przeżycie odległe wśród chorych.
Wnioski: Resekcje płucne u chorych powyżej 75. roku życia pozwalają uzyskać satysfakcjonujące wyniki pod względem odległego przeżycia pod warunkiem ostrożnej i wnikliwej przedoperacyjnej selekcji pacjentów, zwłaszcza tych, którzy są obciążeni chorobami współistniejącymi, oraz wczesnego rozpoznania choroby. Może to zmniejszyć częstość występowania tych powikłań pooperacyjnych, które negatywnie wpływają na przeżycia odległe.
Keywords: elderly patients; long-term survival; lung cancer.