Background: The aim of the study was to assess color perception in the Farnsworth-Munsell 100-Hue test in individuals addicted to narcotic substances, and to analyze the acquired color vision disorders, depending on the duration of addiction and abstinence.
Material and methods: Ninety-five persons were qualified for the study. All the subjects were divided into 3 groups. Group I (drug addicts) comprised 45 individuals addicted to narcotic substances and nicotine. Group II (smokers) consisted of 30 individuals addicted only to nicotine, and group III (abstinents) included 20 individuals free of addictions. In all the study groups anamnesis, survey, standard ophthalmological examination and the Farnsworth-Munsell 100-Hue test were performed.
Results: In the Farnsworth-Munsell 100-Hue test the mean values of total error score (TES) for the purposes of the analysis, expressed in the values of square root (√TES), proved to be significantly higher in group I than in the two other groups (p < 0.001). In group I, the √TES values exceeding critical values of age norms occurred significantly more frequently than in groups II (p < 0.01) and III (p < 0.05). A positive correlation between duration of addiction and the √TES values was indicated (ρ = 0.234, p < 0.05). The longer was the period of abstinence, the lower were the √TES values, indicating the improved ability to distinguish between colors.
Conclusions: The Farnsworth-Munsell 100-Hue test proved useful in the detection and assessment of acquired dyschromatopsy induced by narcotic substances. The observed disorders appeared to be dependent on the duration of addiction and abstinence. Med Pr 2016;67(6):777-785.
Wstęp: Przedmiotem badania była ocena percepcji barw przy użyciu testu Farnswortha-Munsella 100-Hue u osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych oraz przeanalizowanie nabytych zaburzeń widzenia barw w zależności od czasu trwania uzależnienia i okresu abstynencji.
Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 95 osób. Wszystkich badanych podzielono na 3 grupy. Grupę I (narkomani) stanowiło 45 osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych i nikotyny. Grupę II (palacze) stanowiło 30 osób uzależnionych wyłącznie od nikotyny. Grupa III (abstynenci) obejmowała 20 osób bez uzależnień. We wszystkich grupach przeprowadzono: wywiad chorobowy, badanie ankietowe, standardowe badanie okulistyczne i test Farnswortha-Munsella 100-Hue.
Wyniki: W teście Farnswortha-Munsella 100-Hue średnie wartości całkowitego wyniku błędów (total error score – TES) dla potrzeb analizy wyrażone w wartościach pierwiastka kwadratowego (√TES) okazały się istotnie wyższe w grupie I niż w pozostałych grupach (p < 0,001). W grupie I istotnie częściej stwierdzano wartości √TES przekraczające normy wiekowe w porównaniu z grupą II (p < 0,01) i III (p < 0,05). Wykazano dodatnią korelację między czasem trwania uzależnienia a wartością √TES (ρ = 0,234, p < 0,05). Wraz z dłuższym okresem abstynencji zmniejszały się wartości √TES, wskazując na poprawę zdolności rozróżniania barw.
Wnioski: Test Farnswortha-Munsella 100-Hue okazał się przydatny w wykrywaniu i ocenie dyschromatopsji nabytych, wywołanych substancjami psychoaktywnymi. Obserwowane zaburzenia okazały się zależne od czasu używania środków narkotycznych i okresu abstynencji. Med. Pr. 2016;67(6):777–785.
Keywords: Farnsworth Munsell 100-Hue test; color perception; color perception tests; color vision defects; narcotic dependence; narcotics.
This work is available in Open Access model and licensed under a CC BY-NC 3.0 PL license.