Objective: The main objectives of this study are to investigate the prevalence of HCV among patients with β-thalassemia major and to determine the most prevalent genotype for this virus among them.
Methods: One hundred twenty-two β-thalassemia major patients who were previously diagnosed at the molecular level were included. All plasma samples were tested for the presence of antibodies by ELISA. Real-time polymerase chain reaction (PCR) was used in the quantitation the HCV RNA viral loads, and consequently, patients with high virus titer were genotyped by the linear array.
Results: Forty of the patients were anti-HCV positive. The prevalence of anti-HCV was significantly higher in patients who received blood transfusion before 1993 (83.7%) than in those who received it after 1993 (16.3%) (p=0.000). β-thalassemia major patients with HCV infection had significantly higher rates of elevated aspartate aminotransferase (54.4% vs 40.5%, p=0.045) and alanine aminotransferase (72.47% vs 37.47%, p=0.00) and of splenectomy (54.8% vs 45.2%, p=0.004) than β-thalassemia major patients without HCV.
Conclusion: HCV genotype 4 is the commonest genotype in multi-transfused patients with β-thalassemia major in Jordan.
AMAÇ: Bu çalışma kapsamında, β-talasemi majörlü hastalarda HCV prevalansının araştırılması ve bu virüsün söz konusu hastalar arasında en yaygın genotipinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. YÖNTEMLER: Önceden moleküler düzeyde tanı konan 122 β-talasemi majörlü hasta çalışmaya alınmıştır. Tüm plazma numuneleri antikor varlığına yönelik olarak ELISA ile test edilmiştir. HCV RNA viral yükler ve dolayısıyla doğrusal dizilim ile genotiplenen yüksek virüs titreli hastalar gerçek zamanlı PCR kullanarak belirlenmiştir.
Bulgular: Hastaların 40’ı anti-HCV pozitif idi. Anti-HCV prevalansı, 1993’ten önce kan transfüzyonu uygulanan hastalarda (%83.7), 1993’ten sonra uygulananlara (%16.3) kıyasla anlamlı derecede daha yüksek idi (p=0.00). HCV enfeksiyonlu β-talasemi majörlü hastaların Aspartat aminotransferaz (%54.4; %40.5, p= 0.045) ve Alanin aminotransferaz (%72.47; %37.47, p= 0.00) düzeyleri HCV enfeksiyonsuz β-talasemi majörlü hastalarınkine kıyasla anlamlı derecede daha yüksek olup, bu gruptaki splenektomize hastaların sayısı anlamlı derecede daha yüksek idi (%54.8; %45.2, p= 0.004). SONUÇ: Ürdün’de, multipl transfüzyon uygulanmış β-TM’li hastalarda genotip 4, en yaygın genotiptir.