Objective: The increased risk for thrombosis is known as hypercoagulability or thrombophilia. In our study, we aimed to compare the frequency of the identified defects for thrombophilia in patients with central venous thrombosis and under the age of 50 years, with the findings in the current literature.
Methods: Forty-three patients (16-50 years old) were retrospectively evaluated. Thrombophilia investigation included determinations of protein C, protein S, antithrombin, and activated protein C resistance, factor V Leiden (FVL), prothrombin 20210A (PT 20210) and methylene tetrahydrofolate reductase (MTHFR) C677T mutations, antiphospholipid antibodies (APA), factor VIII levels, and homocysteine levels.
Results: We detected a single thrombophilic defect in 67.4%, two defects in 27.9% and three defects in 4.7% of our patients. The most common thrombophilic defect was mutation in the MTHFR gene (41.8%), and this was followed by the FVL mutation (34.9%).
Conclusion: Since the prevalence of individual thrombophilic defects varies in each population, ethnic group and geographical location, screening for thrombophilic defects in patients presenting with cerebral venous thrombosis should primarily investigate the most frequent thrombophilia risk factors.
AMAÇ: Tromboz riskinin artması hiperkoagulabilite ya da trombofili olarak bilinmektedir. Çalışmamızda, serebral venöz tromboz gelişen ve trombofilik defekt saptanan 50 yaş ve altı hastalarımızda tespit edilen trombofilik defektleri, sıklığını değerlendirmek ve literatür bilgileriyle karşılaştırmak amaçlanmıştır. YÖNTEMLER: 16-50 yaş arasında 43 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Trombofili tetkiki olarak protein C, protein S, antitrombin eksikliği, aktive protein C rezistansı, faktör V Leiden (FVL), protrombin 20210A (PT 20210), metilentetrahidrofolat redüktaz (MTHFR) gen mutasyonları, antifosfolipid antikorları (AFA), faktör VIII ve homosistein yüksekliği araştırıldı.
Bulgular: Hastalarımızın %67.4’ünde tek, %27.9’unda iki, %4.7’sinde üç trombofilik defekt saptadık. En sık saptanan defekt MTHFR gen mutasyonu (%41.8) idi, bunu FVL mutasyonu (%34.9) takip etti. SONUÇ: Trombofili etkenlerinin sıklığı, etnik farklılık ve coğrafi bölgelere göre değişebildiğinden, her toplum serebral venöz tromboz kliniği ile başvuran hastalarda öncelikle sık görülen trombofili etkenlerini araştırmalıdır.