Infective endocarditis (IE), despite the diagnostic and therapeutic advances, still remains a serious disease associated with high mortality and serious complications. The present guidelines of the European Cardiology Society of 2015 recommend administration of the antibiotics indicated in empirical therapy for multiple weeks and in targeted treatment often for 6-8 weeks. This is associated with a risk of adverse effects of antibiotic therapy in the form of nephro- and/or hepatotoxicity and an increased risk of infections with Clostridioides difficile, while long-term hospitalisation is associated with high non-drug costs. The recommendations developed by the Austrian Society for Infectious Diseases and Tropical Medicine list dalbavancin among the new antibiotics that may find application in the treatment of IE of staphylococcal aetiology. This antibiotic is a lipoglycopeptide antibiotic alternative to vancomycin in the treatment of Staphylococcus aureus MRSA infections, especially in a situation where the minimum inhibitory concentration for vancomycin is high but below the breakpoint. Dalbavancin has very good pharmacokinetic and pharmacodynamic properties, with a long duration of action of up to 14 days after administration of a single dose (1500 mg in a 30-minute infusion). This antibiotic is characterised by high clinical efficacy with good treatment tolerance and safety profile, without causing toxic effects in internal organs in comparison with vancomycin. In view of its safety, clinical efficacy and convenient dosing, dalbavancin may prove a useful therapeutic option in the treatment of IE.
Mimo postępu diagnostyki i terapii infekcyjne zapalenie wsierdzia (IZW) jest nadal poważną chorobą, która charakteryzuje się wysoką śmiertelnością oraz występowaniem ciężkich powikłań. Aktualne rekomendacje European Cardiology Society 2015 zalecają wielotygodniowe stosowanie określonych antybiotyków w terapii empirycznej oraz w leczeniu celowanym, często przez 6–8 tygodni. Wiąże się to z ryzykiem wystąpienia objawów niepożądanych antybiotykoterapii, takich jak działanie nerko- i/lub hepatotoksyczne czy infekcja Clostridioides difficile, a długotrwała hospitalizacja łączy się z dużymi kosztami pozalekowymi. W rekomendacjach Austriackiego Towarzystwa Chorób Infekcyjnych spośród nowych antybiotyków, które mogą mieć zastosowanie w leczeniu IZW o etiologii gronkowcowej, wymienia się między innymi dalbawancynę. Lek ten jest alternatywnym do wankomycyny, lipoglikopeptydowym antybiotykiem stosowanym w leczeniu zakażeń Staphylococcus aureus MRSA, zwłaszcza gdy minimalne stężenie hamujące dla wankomycyny jest wysokie, ale poniżej punktu odcięcia, tzw. breakpointu. Ma bardzo dobre właściwości farmakokinetyczne i farmakodynamiczne, charakteryzuje się długim okresem działania – do 14 dni po podaniu jednorazowej dawki (1500 mg we wlewie 30-minutowym). Dalbawancyna cechuje się dużą skutecznością kliniczną, dobrą tolerancją i profilem bezpieczeństwa, nie wywiera toksycznego wpływu na narządy w porównaniu z wankomycyną. Ze względu na bezpieczeństwo, skuteczność kliniczną i wygodne dawkowanie może być dobrą opcją terapeutyczną w leczeniu IZW.
Keywords: Endocarditis Team; dalbavancin; echocardiography; infective endocarditis.
Copyright © 2020 Polish Society of Cardiothoracic Surgeons (Polskie Towarzystwo KardioTorakochirurgów) and the editors of the Polish Journal of Cardio-Thoracic Surgery (Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska).