Objective: First-time blood donors are the most common group of blood donors. They usually have different motivations for blood donation, some of which provoke the donors to hide risk factors of transfusion-transmissible infections (TTIs). Therefore, detection of TTIs among first-time donors is crucial and can decrease the rate of TTIs among blood recipients. This study aimed to evaluate the prevalence of TTIs among first-time donors in the transfusion center of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad Province (KBTC), Iran.
Materials and methods: This retrospective study was conducted with volunteer blood donors in 2004-2014 in the KBTC. Various data, including sex, confidential unit exclusion (CUE), previous donation history, and the laboratory findings of confirmatory tests, were extracted from blood donor software. Data were analyzed by SPSS using the chi-square test.
Results: Among 198,501 blood donors, 52,527 (26.46%) were first-time donors, while 145,974 donors (73.54%) were repeat and regular donors. Most of the donors (94.5%) were male, while a minority (5.5%) were female. The CUE option was chosen by 2,237 (1.13%) donors. The incidence of hepatitis B surface antigen (HBsAg) and hepatitis C virus (HCV) was 247 (0.13%) and 134 (0.07%) among the entire study population, respectively. Three donors (0.002%) had confirmed human immunodeficiency virus (HIV), while none of the blood donors were positive for syphilis. Most of the donors with positive HBsAg (95.8%), HCV (86.6%), and HIV (100%) infection were first-time donors.
Conclusion: Since TTIs are more common among first-time blood donors than regular and repeat donors, special considerations should be taken into account for this common group of blood donors.
Amaç: Kan donörlerinin büyük çoğunluğunu ilk kez kan veren donörler oluşturmaktadır. Bu kişilerin genellikle kan vermek için farklı motivasyonları vardır ve bu da vericilerin transfüzyon ilişkili enfeksiyonları (TTI) saklaması açısından risk oluşturur. Bu nedenle ilk kez verici olanlarda TTI’ları tespit etmek çok önemlidir ve böylece kan alıcılarında TTI’lar azaltılabilir. Bu çalışmada amaç İran’da Kohgiluyeh ve Boyer-Ahmad Bölgesi (KBTC) transfüzyon merkezindeki ilk kez verici olan kan donörlerinde TTI prevelansının araştırılmasıdır.
Gereç ve yöntemler: Bu çalışma, KBTC’de 2004-2014 yılları arasında gönüllü kan vericilerinin dahil edildiği retrospektif bir çalışmadır. Cinsiyet, gizli ünite dışlaması (CUE), daha önceki kan bağışları, ve doğrulama testlerinin laboratuvar bulguları gibi veriler, kan vericileri yazılımından elde edilmiştir. Elde edilen veriler ki-kare testi kullanılarak SPSS ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: 198,501 kan vericisinden 52,527’i (%26,46) ilk kez kan veren donörler, 145,974’i ise düzenli olarak kan verenler veya daha önce kan vermis olanlardı (%73,54). Vericilerin çoğu erkekti (%94,5), kadın verciler azınlıktaydı (5,5%). CUE seçeneği 2,237 (%1,13) verici tarafından kullanılmıştı. Bütün çalışma grubunda hepatit B yüzey antijeni (HBsAg) ve hepatit C virüsü (HCV) sıklığı sırasıyla 247 (%0,13) ve 134 (%0,07) idi. Üç vericide doğrulanmış insan bağışıklık yetmezliği virüsü (HIV) bulundu (%0,002), hiç bir hastada sifilis tespit edilmedi. HBsAg (%95,8), HCV (86,6%), ve HIV (100%) enfeksiyonu olan vericilerin çoğunluğu ilk kez kan vericisi olan gruptaydı.
Sonuç: TTI’lar tekrarlayan kez verici olanlar veya düzenli verici olanlarla karşılaştırıldığında ilk kez verici olanlarda daha sık görülmektedir ve bu vericilerin kullanılması durumunda özel önlemlerin alınması gereklidir.
Keywords: Transfusion-transmissible infections; Blood donor; Blood donation.