Introduction: Thyroid axis abnormalities are common in obese patients. Their contribution in the development of metabolic obesity complications remains unclear.
Aim of study: To assess the influence of thyroid axis dysfunction on the occurrence of metabolic obesity complications.
Material and methods: A cross-sectional review of the thyroid function in 100 obese patients (59 girls and 41 boys, mean age 13.5 years) with alimentary obe-sity (mean standardised body mass index [BMI SDS] in boys 4.175 and girls 4.723) complicated by metabolic syndrome (MS) diag-nosed on the basis of the IDF 2006 criteria (MS, 25 patients) and uncomplicated (75 patients). TSH, fT4, fT3 thyroid peroxidase anti-bodies (TPOAb), and thyroglobulin antibodies (TGAb) were assessed in a single fasting blood sample.
Results: There was no case of overt thyroid disease within the whole analysed group. There were no significant differences in mean TSH, fT4, and fT3 levels in patients with and without MS (2.7 µIU/ml vs. 3.0 µIU/ml, 14.5 vs. 14.0 pmol/l, and 5.6 vs. 6.2, respectively; p > 0.05). In the MS group only two patients (8%) presented with a TSH level above the upper limit of the normal range; in the group without MS elevated TSH was noticed in 18 (24%) patients. The maximal value of TSH (10.44 µIU/ml) was noticed in one boy without MS. Positive TPOAb and/or TGAb were present in 11% of all patients: two patients (8%) with MS and nine (12%) without MS.
Conclusions: Isolated increased TSH level is common in obese adolescents, although there is no correlation between TSH, fT3, and fT4 levels and BMI SDS value. Isolated increased TSH level is not associated with the occurrence of MS in obese adolescents. The occurrence of asymptomatic autoimmune thyroiditis (AITD) in obese adolescents is more common than in the general population.
Wstęp: Zaburzenia funkcji osi tarczycowej są częste u pacjentów otyłych. Ich znaczenie w rozwoju metabolicznych powikłań otyłości pozostaje niejasny.
Cel badania: Ocena wpływu zaburzeń funkcji tarczycy u pacjentów otyłych na wystąpienie u nich powikłań metabolicznych.
Materiały i metody: Ocena funkcji tarczycy w grupie 100 pacjentów (59 dziewcząt, 41 chłopców; średni wiek 13,5 roku) z otyłością prostą (średni BMI SDS u chłopców 4,175 i u dziewcząt 4,723) z zespołem metabolicznym rozpoznanym na podstawie kryteriów IDF 2007 ZM (ZM, 25 pacjentów) i bez. U wszystkich wykonano oznaczenie stężeń TSH, fT4, fT3 przeciwciał przeciw tyreoperoksydazie tarczycowej (TPOAb) i przeciwciał przeciwko tyreoglobulinie (TGAb) w pojedynczej próbce krwi.
Wyniki: W analizowanej grupie nie stwierdzono przypadku jawnej niedoczynności tarczycy. Nie było istotnych statystycznie różnic (p > 0,05) średniej wartości TSH, fT4 i fT3 u pacjentów z ZM i bez ZM (odpowiednio: 2,7 µIU/ml vs 3,0 µIU/ml, 14,5 vs 14,0 pmol/l i 5,6 vs 6,2 pmol/l). W grupie spełniającej kryteria ZM (n = 25) tylko dwie osoby (2/25; 8%) miały stężenie TSH powyżej górnej granicy normy (N: 0,3–4,0 µIU/ml). W grupie bez ZM zwiększone stężenie TSH stwierdzono u 18 (18/75; 24%) pacjentów. Maksymalną wartość TSH (10,44 µIU/ml) odnotowano u chłopca bez ZM. Dodatnie miano przeciwciał przeciwtarczycowych (TPOAb i/lub TGAb) było obecne u 11% pacjentów: 2 pacjentów (2/25; 8%) z ZM i u 9 (9/75; 12%) bez ZM.
Wnioski: Izolowane zwiększenie stężenia TSH jest częste u otyłych nastolatków, chociaż nie występuje zależność pomiędzy stężeniem TSH, fT3 ani fT4 a wartością BMI SDS. Izolowane zwiększenie stężenia TSH nie ma związku z występowaniem ZM u młodzieży.
Keywords: metabolic syndrome; thyroid; obesity.