Czynnik wzrostu fibroblastów 21 należy do heterogennej rodziny białek FGF. Odgrywa on ważną rolę w metabolizmie węglowodanów i lipidów. Jest produkowany przez hepatocyty, białą tkankę tłuszczową, komórki trzustki oraz mięśni szkieletowych. Hormon ten stymuluje glukoneogenezę, oksydację wolnych kwasów tłuszczowych i ketogenezę w wątrobie. Czynniki transkrypcyjne obecne w wątrobie (PPAR-α) oraz w adipocytach (PPAR-γ) kontrolują jego ekspresję komórkową. Podwyższony poziom FGF21 w surowicy jest asocjowany z niektórymi chorobami, w których patogenezie kluczowym mechanizmem jest oporność na insulinę, tj.: otyłością, cukrzycą typu 2, upośledzoną tolerancją glukozy oraz zespołem metabolicznym. Szlaki metaboliczne w wątrobie i białej tkance tłuszczowej są regulowane także przez inne hormony (leptyna, adiponektyna, omentyna, rezystyna, waspina, wisfatyna, apelina oraz chemeryna) oraz enzym G3PP. Substancje te odgrywają ważną rolę w rozwoju chorób związanych z zaburzeniami gospodarki węglowodanowo-lipidowej. Obecnie FGF21 jest badany pod kątem potencjalnej skuteczności w leczeniu insulinoporności Celem artykułu jest przedstawienie roli czynnika fibroblastów 21 w organizmie człowieka ze szczególnym uwzględnieniem układu wewnątrzwydzielniczego.