Objective: A retrospective comparison between Nissen and Dor fundoplication after laparoscopic Heller myotomy for achalasia.
Materials and methods: From 1998 to 2004 a first group of 48 patients underwent Heller myotomy and Nissen fundoplication for idiopathic achalasia (H+N group). From 2004 to 2010 a second group of 40 patients underwent Heller myotomy followed by Dor fundoplication (H+D group). Some patients received a previous endoscopic treatment with pneumatic dilatation or endoscopic injection of botulinum toxin that provided them only a temporary clinical benefit. Changes in clinical and instrumental examinations from before to after surgery were evaluated in all patients. Clinical evaluation was carried out using a modified DeMeester symptom score system.
Results: Dor fundoplication treatment reduced both dysphagia and regurgitation severity scores significantly more than Nissen fundoplication (p<0.0001). Indeed, the incidence of dysphagia was significantly higher in patients treated with floppy-Nissen than in those treated with Dor fundoplication: by defining dysphagia as a DeMeester score equal to 3 (arbitrary cut-off), at the end of follow-up dysphagia occurred in 17.65% and 0% (p=0.037) of patients belonging to the H+N and H+D groups, respectively.
Conclusion: Heller myotomy followed by Dor fundoplication is a safe and valuable treatment. The procedure showed a lower incidence of postoperative dysphagia versus Nissen fundoplication and a negligible incidence of postoperative GERD in a long-term postoperative follow-up.
Amaç: Akalazya için laparoskopik Heller miyotomi sonrası Nissen ve Dor fundoplikasyon arasında bir retrospektif karşılaştırılmasıdır.
Gereç ve yöntem: 1998’de 2004’e kadar olan sürede ilk 48 hasta grubunda idiopatik akalazya için Heller miyotomi ve Nissen fundoplikasyon (H+N grubu) yapılırken, ikinci bir grup 40 hastada 2004–2010 yıllarında Heller miyotomi Dor fundoplikasyon (H+D grubu) takibi yapıldı. Endoskopik tedavi gören bazı hastalarda, pnömatik dilatasyon veya endoskopik botulinum enjeksiyonu toksin sadece geçici bir klinik yarar sağladı. Tüm hastalarda ameliyat öncesi ve sonrası arasında klinik ve enstrümantal uygulamalarda değişiklikler değerlendirildi. Klinik değerlendirme değiştirilmiş bir DeMeester belirtileri puan sistemi kullanılarak gerçekleştirildi.
Bulgular: Dor fundoplikasyon tedavisi Nissen fundoplikasyondan daha fazla disfaji ve yetersizlik şiddet skorunu önemli (p<0.0001) ölçüde azaltmıştır. Sonunda, “disfajik” olarak değerlendirmenin De-Meester skorunun 3 (keyfi cut-off) alındığı bir hastada, gerçekten de, Dor fundoplikasyon ile tedavi edilenlere göre floppy-Nissen ile tedavi edilen hastalarda disfaji insidansı oranı anlamlı derecede daha yüksek bulunmuştur. Sırasıyla H+N ve H+D grubu grubundaki hastalarda %17.65 ve %0 (p=0.037) takip hastalığı (disfaji) oluşmuştur.
Sonuç: Heller miyotomi- Dor fundoplikasyon güvenli ve değerli bir tedavi yöntemidir. Bu prosedür, postoperatif disfajiye karşı Nissen fundoplikasyon daha düşük bir insidans ve ihmal edilebilir bir oranda ameliyat sonrası uzun süreli bir takip de ameliyat sonrası GÖRH göstermiştir.
Keywords: Achalasia; Dysphagia; Fundoplication; Heller myotomy; Nissen-Dor comparison.